ھو! منا پہ وت ءَ زہیر کنت

ھو! منا پہ وت ءَ زہیر کنت

شاہ داد شاد

24 جولائی 2020

کراچی

دانکہ منا ھوش کنت منا ہر وھد ءَ پہ وت ءَ زہیر بوتگ، زندگی ءِ بازیں پیچ ءُ تاباں کہ اڈان ءُ تچان بوتگاں ءُ روان بوتگاں، ہردیں کہ من پہدمان ءِ اوشتاتگاں کہ وت ءَ چاراں، بلے من وت ءَ دیر دیر ءَ تہ نہ دیستگ ءُ منا پہ وت ءَ زہیر بوتگ۔ 

اے گپ راست انت کہ من وت ءَ را وھد نہ داتگ ءُ ہمے پیچ ءُ تابانی پشت ءَ تچان ءُ روان بوتگاں کہ منا منزلے ءِ شوھاز بوتگ، بلےچوشکہ ما مساپریں، ما نزانتگ کہ مساپر ءِ منزل آئیے ہمے راہ انت کہ آ روان انت ءُ ہمے وڈا روان کنت، 

منی مدام واہگ بوتگ کہ من چہ اے شہر ءُ میتگ ءِ مردماں چہ دور رولہ ءِ وھد ءَ یک ڈگار ءِ بندگاہ ءِ سرا بہ ننداں، کش ءُ کِرّے درچکانی سراشانتل، کپوت ءُ بلبلانی چِڑِکّہ بہ بیت، سارتیں گوات وتی روچ ءِ گُڈّی ساہاں زورگ ءَ بہ بیت ءُ من دیما روچ ءِ برکت بوھگ ءِ ندارگ ءِودار ءَ بہ باں ءُ ہمے دمان ءَ اناگت ءَ منی جند بئیت ءُ منی کش ءَ بہ نند ایت، بلے من ہمے روچ ءِ برکت بوھگ ءِ ندارگ ءِ ودار، کپوت ءُشانتلانی توار ءُ ابرم ءِ زیبائی ءَ چہ انچو کمار بہ باں کہ منا سما مہ کپیت کہ منی جند اتکگ ءُ منی کش ءَ نشتگ۔

من ہمے دمان پدا وتی ترانگاں بہ کپاں ءُ چہ وتی "جند" ءِ ساڈی بوھگ ءَ چہ سما بہ باں ءُ ہما وھداں گیر بیاراں کہ من گوادر ءَ پدی زر ءَ گوںوتا نشتگاں ءُ تیاب ءِ چول ءُ گورمانی توار منی جبین ءَ جکسینگ ءَ انت، اناگت ءَ من وتی جند جست کناں، "شادوو! من ترا چینچو دوستباں؟" ءُ پدا منی جند پسّہ دنت کہ " اے تیاب ءَ گندے ناں! تو منا ہمینچو دوست بئے!"

ءُ پدا ہمے دمان ءَ من ہوش بہ کناں کہ منی چمّاں ہمینچو گریتگ کہ منی تیوگیں دلبند ارساں گوں تربیتگ ءُ منی جند ءَ منا گپتگ ءُ امبازاں زرتگءُ منی سر ءَ سمارگ ءَ انت ءُ گُشگ ءَ انت کہ شادوو منی ارساں چو آپ ءَ مہ ریچ کہ منی جبین بُن گیپت۔

اے گپّانی اشکنگ ءَ پد منی دل ءَ چہ یک مزنیں ھیسکارگ ءِ در بئیت ءُ من تئی امبازاں وتی ساہ ءَ پہ مدامی ابرم ءِ میار بہ کناں ءُ پدا کپوتءُ شانتلانی توار اوں بندبہ بیت ءُ روچ ہم برکت بہ بیت۔۔۔۔۔