Shahdad Shaad

اوّلی ءُ گُڈّی کاگد مھر ءِ نام ءَ  !مہرُل من امیت کناں کہ تو وش ءُ جوڈے ءُ مہروانیں زندے گوازینگ ءَ ئے… من شہداد شاد آں۔ بلے اگاں شہداد ناشاد ءِ کنے اوں رَد نہ بیت…! منی واہگ ات کہ من اے کاگد ءِ بنداتی ءَ مہر ءُ دوستی ءِ بابت ءَ چیزے دانک نبشتہ بہ کناں بلے چوش کہ تئی نام وت مہر انت ءُ پدا منی دل ءَ ترا چہ گیشتر کس مہر ءَ سرپد بوت نہ کنت۔ اگاں کسّے چہ ترا گیشتر مہر ءَ سرپد انت گڈا آ سومری انت. چہ سومری ءِ نام ءِ گرگ ءَ منا دو بند یات اتک کہ: سمّو ہمراہ انت سومری یانی شوانگ ءُ راہ گولیں مری یانی منا اے شعر پرچہ یات اتک اشی ءِ مطلب ءَ تو الّم سرپد بئے۔ گڈا گپ ایش انت کہ من مہر ءُ دوستی ءِ بابت ءَ گپ نہ کناں بلے تہنا دو لبز گُشاں کہ " اگاں کسّے ءِ یات ءَ کسّے ارس شلیت گڈا آ ارس نہ انت بلکیں 'مہر' انت۔ ترا منی ءُ منا تئی زانگ ءَ باز وھد انت ءُ من ءُ تو یکّیں دومی ءِ اندر ءَ جوانیں رنگے ءَ سرپد انت۔ اگاں منی ءُ تئی نیام ءَ چیزے پہ مدامی پشکپتگ ات گڈا آ تئی بچکندگ، تئی گپ کنگ ءِ وھد ءِ داب، تئی بینگیں لُنٹانی لپرزگ ءِ کندگ ءُ زند ءَ یکرندے ترا امبازاں زو...